Warszawa - Moskwa - Hanoi

fot.Paweł, lotnisko Szeremietowo

Na lotnisko gnaliśmy spóźnieni i zestresowani. Jednak dzięki umiejętnościom rajdowym Marka i zgryźliwym, ale i prawdziwym uwagom Eli o punktualności, dotarliśmy cudem na czas i po niedługim truchcie w pełnym załadunku, byliśmy już przy bramkach.
(A: chociaż wzrokiem po drodze szukałam już policji chcąc poprosić o podwózkę na sygnale)

Lot do Moskwy spędziliśmy w przemiłym towarzystwie pary ludzi w średnim wieku, z zachowania których najbardziej zapadło nam w pamięć czułe zdrobnienie stosowane przez wybrankę w kierunku wybranka, po tym jak ten ostatni kichnął w jej kierunku, nie zasłaniając przy tym twarzy. Pani powiedziała: "co ty jesteś pięcioletnim upośledzonym debilkiem, nie wiesz, że się zasłania twarz przy kichaniu...?".

Obecnie spędzamy trzecią z pięciu godzin na moskiewskim lotnisku Szeremietowo, czekając na lot do Hanoi..
(A: Paweł właśnie stoi za słupem i grzebie sobie w spodniach)

(P: to prawdopodobnie zasługa saszetki ukrytej pod spodniami na udzie)
(A: aaaa, którą zgubiłeś już lotnisku im. Chopina,cały nasz dobytek..:))) )

W Warszawie 17 stopni, tutaj 6 (śnieżyca za oknem), w Hanoi 27

część z nas zastanawia sie nad kupnem motoru aby kawałek Wietnamu właśnie na nim wczasować. druga część się opiera.

(A: Publikujemy tego posta już z Hanoi, gdyż jakoś dziwnie czas zleciał na lotnisku w Moskwie i nale siedząc sobie spokojnie usłyszeliśmy obydwoje tylko końcówkę ogłoszenia "immediately to gate 25" , jak spojrzałam na Pawła, to miał taką samą minę jak ja. Chodziło o nas.

Czy już tak będziemy biegać na tych wczasach cały czas?)