Cat Ba, Nin Binh - Dzień 6

Rano, bez śniadania (nie było czasu) wsiedliśmy do autobusu, z którego przesiedliśmy się na prom, dalej do kolejnego busa, który dowiózł nas do Ninh Binh. Okazało się, że małe miasto było dla nas jednak za duże - po hałasie Hanoi i spokoju Cat Ba nie chcieliśmy powrotu do ruchliwych ulic jakie przywitały nas po wjechaniu do Ninh Binh. Złapaliśmy wiec taksówkę i po trudach związanych z wymianą dolarów na dongi (na banknotach były widoczne zagięcia), ruszyliśmy za miasto. Natknęliśmy się niestety na przykry widok - na ulicy naszą taksówkę minęła ciężarówka do pełna załadowana klatkami wypełnionymi po brzegi skamlącymi psami. Zwierzęta jechały na rzeź. Trudno pogodzić się z takim widokiem Europejczykom. Jeszcze trudniej Europejczykom wegetarianom, tak kochającym psy.

P: Asia bardzo źle to zniosła. Ja chciałem zrobić zdjęcie, ale nie zdążyłem. Po drodze mijaliśmy jeszcze dwie takie ciężarówki.

A: Jest to dla mnie to koszmar. Nie mogę się otrząsnąć. Klatka obok klatki. Kilka klatek na sobie. Każda metr na metr, a w każdej  po kilka, kilkanaście psów leżących na sobie i piszczących. Upał ze 30 stopnii. Samochód jechał przez miasto i nie robił na nikim żadnego wrażenia. Co za potwory!!! Spieprzamy z Wietnamu.

Wietnamczycy i Chińczycy jedzący psie mięso uważają, że gdy pies ginie w cierpieniach, mięso smakuje szlachetniej i lepiej.

Oto opis osoby która widziała na własne oczy jak to się odbywa, źródło: www.animalfreedom.org

Regularnie widzimy psy umierające powoli, na oczach innych psów: pies zostaje ogłuszony, ale nie na tyle, by tracił przytomność – budzi się, całkowicie zdezorientowany i próbuje wstać, ślizga się na krwi rzeźni, gdzie chwiejąc się stoją inne psy, dostaje kolejny cios w nos, siada i zaczyna skomleć żałośnie, zastanawiając się, co się dzieje, z nosa i pyska płynie mu krew i śluz – powiedziano nam, że chodzi o to, aby w chwili śmierci, serce psa biło bardzo szybko, aby szybko się wykrwawił.

wyglądało to tak (zdjęcie z internetu)